وداع (به بهانه محرم)
وداع :
شاید شبیه طفل ، کـــه در مـــرگ مادرش
یا یک غــــزل که جـــدایـــی ست آخـــرش
مثل دو چشـــم اینه ای خستـــه از غبـــار
گـــردی کـــه کـــرده بدینســـان مکـــدرش
یا گــــریــــه های پریشــــان معــــدنی ...
گــــریــــان از اینـکه گرفتنــــد مـــرمـــرش
فرق میـــان ماضی و حالش بگو که چیست
فعلـــی که غرق فــراق است مصدرش ...
مثـــل نگـــاه پیـــرزنی گنـــگ و نـــا امیـــد
پیـــری که یکســـره مـــرگ است بـــاورش
مثـــل نگــــاه درختـــی کــــه در کــــویــــر
خشکیـــده میشـــود که بسوزنـــد پیکرش
یـــا آسمان که گرفتـــه است نیـمه شـــب
ابری سیــاه و خسته و غمگین سراسرش
مثـــل وداع خـــواهـــر و تنهــــا بــــرادرش
آن دم که روی نیزه کسی می بَرد سرش...
شاید شبیه طفل ، کـــه در مـــرگ مادرش
یا یک غــــزل که جـــدایـــی ست آخـــرش
مثل دو چشـــم اینه ای خستـــه از غبـــار
گـــردی کـــه کـــرده بدینســـان مکـــدرش
یا گــــریــــه های پریشــــان معــــدنی ...
گــــریــــان از اینـکه گرفتنــــد مـــرمـــرش
فرق میـــان ماضی و حالش بگو که چیست
فعلـــی که غرق فــراق است مصدرش ...
مثـــل نگـــاه پیـــرزنی گنـــگ و نـــا امیـــد
پیـــری که یکســـره مـــرگ است بـــاورش
مثـــل نگــــاه درختـــی کــــه در کــــویــــر
خشکیـــده میشـــود که بسوزنـــد پیکرش
یـــا آسمان که گرفتـــه است نیـمه شـــب
ابری سیــاه و خسته و غمگین سراسرش
مثـــل وداع خـــواهـــر و تنهــــا بــــرادرش
آن دم که روی نیزه کسی می بَرد سرش...
سید محمد موسوی - پاییز هشتاد و هشت ...
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و نهم آذر ۱۳۸۸ ساعت 23:34 توسط مهتاب
|